Menu główne:
J A Ź
Jaź -
Rodzina -
Woda -
* W Niemczech gatunek zagrożony
* Forma wyjściowa słynnej złotej orfy
* Wędruje na tarło w górę rzeki
Budowa zewnętrzna
Wyciągnięte, dość wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało o małej głowie i wąskim, skierowanym nieco skośnie ku górze, otworze gębowym. Łuski, stosunkowo małe, 55-
Występowanie
W dużych rzekach i jeziorach. Od dorzecza Renu, na północ od Alp aż po Ural. Nie występuje w Europie Południowej i na południe od dorzecza Dunaju.
Tryb życia
Ryba stadna, spędzająca większość czasu w pobliżu powierzchni wody. Jedynie zimą schodzi w jej głębsze partie. Tarło od kwietnia do czerwca. W tym okresie u samców występuje wysypka tarłowa. W celu złożenia ikry stada dojrzałych do rozrodu ryb ciągną w górę rzeki do odcinków o piaszczystym lub żwirowatym dnie. Kleista ikra o średnicy 1,5 mm (40000-
Odżywianie
W okresie młodzieńczym pokarm ich stanowi plankton zwierzęcy i roślinny. Później zjadają robaki, skorupiaki, larwy owadów i małe mięczaki.
Ciekawostki
Inne, czasami całkowicie zapomniane nazwy jazia to... jaświca, jeżlica, kosłacz i orfa.
Metody połowu
Jaź z powodzeniem łowiony jest na spławik, grunt oraz spinning. Ryby najlepiej biorą zaraz po zmierzchu.
Przynęty
Do połowu jazia stosujemy przynęty naturalne: rosówki, czerwone robaki, pijawki, białe robaki, pinki, kukurydzę i pszenicę oraz groch (niesamowicie skuteczny przy wiosennym łowieniu).
Sztuczne przynęty: woblerki, małe obrotówki (00-
Wymiar ochronny: do 25 cm
Okres ochronny: brak
Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW
nie posiada okresu ochronnego.
Inne limity: 10 szt
Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW
dobowy limit połowu (łącznie z kleniem).
Ponieważ jaź, zwłaszcza latem, chętnie przebywa tuż pod powierzchnią wody, czatując na spadające na nią owady, z powodzeniem można łowić go na muchówkę, stosując jako przyunętę sztuczne muchy, pasikoniki lub chrząszcze. W chłodniejszej porze roku należy stosować metodę gruntową, używając jako przynęty kukurydzy, grochu, rosówek lub ciasta.